یادم هست با دوستان نویسنده و مترجم در محفلی نشسته بودیم، بحث جناب سلینجر بزرگ داغ بود. به گمانم سلینجر تنها موضوعی است که در تمام عمر دیده ام عده ای هنرمند بر سر آن توافق نظر دارند. چون آن شب همه اعتراف کردند که دل در گروی مهر داستان های جناب سلینجر دارند و برای جماعتی که مخالفت برایش پز روشنفکری است، موافقت گروهی کمی عجیب است. آن شب آقای سلینجر با صد درصد آرا به عنوان یکی از بزرگ ترین نویسنده های تاریخ ادبیات شناخته شد و بعد از آنکه سر این موضوع کلی به توافق رسیدیم قرار شد هرکس داستان مورد علاقه اش را از میان داستان های جناب سلینجر نام ببرد. رقابت اصلی میان «ناطور دشت» و «فرانی و زویی» بود،