بی گمان مهم ترین و واقعی ترین پرونده روی میز شهردار جدید تهران تجدید ساختار مالی شهر است. به هر حال و با هر تعریف شهردار فعلی تهران وارث بدهی هایی است که پیش از او توسط شهردارانی از طیف های مختلف سیاسی ایجاد شده یا تعیین تکلیف نشده است. شکل اصلی این بدهی اکنون به صورت بدهی بانکی (با تمرکز نسبی در بانک شهر) و بدهی به پیمانکاران است.

ابعاد این بدهی و نسبت سه برابری آن در قیاس با بودجه شهرداری تهران نشان می دهد که شهر با یک ناترازی بسیار شدید در بودجه از پنجره هزینه های مالی و تعهد پرداخت اصل بدهی مواجه است که کمترین اثر آن رکود جدی در فعالیت های توسعه ای شهرداری تهران است و حتی تامین هزینه های جاری را هم با مشکلات جدی مواجه کرده است. با این مشکل بزرگ و روزافزون چه باید کرد؟