وقوع بلایای طبیعی نظیر سیل، زلزله یا توفان اغلب تاثیرات مخربی بر سکونتگاه های انسانی گذاشته ساختمان ها و زیرساخت ها را ویران و عوارض اجتماعی- اقتصادی پر دامنه ای بر جوامع تحمیل کرده است.

این آسیب پذیری در نتیجه تمرکز جمعیت و فعالیت های اقتصادی در نواحی وسیع و متراکم شهرها، وضعیت نابسامان و بی قاعده سکونتگاه های غیررسمی و بافت های فرسوده شهری، فقر شهری و عدم پیش بینی های لازم در طرح های توسعه شهری برای کاهش اثرات حوادث، عدم رعایت نکات ایمنی در ساخت و سازهای شهری و توسعه زیرساخت ها به طور مداوم افزایش یافته است. فضاهای شهری از ابتدای فرآیند تشکیل و تکوین، فرم و ساختار خاصی برای توسعه انتخاب