میرجلال الدین کزازی درباره تجربه سال ها پرهیز از به کار بردن واژگانی غیر از واژگان پارسی سخن گفت و تاکید کرد که در نهایت این مردم هستند که واژه ای را از بین واژه های پیشنهادی می پذیرند یا رد می کنند.

به گزارش «ایسنا» این استاد ادبیات و نویسنده اظهار کرد: کم وبیش از دو دهه پیش بر آن سر افتادم که به یاری زبان پارسی برخیزم، با این شیوه که توانایی ها و زیبایی های این زبان را در کردار آشکار بدارم، بی آنکه درباره آن بگویم و بنویسم. به سخن دیگر، آن زبان پارسی را به کار ببرم که از سستی ها، کاستی ها، آلایش ها، نابهنجاری ها و کژی ها به دور و پیراسته است.

کزازی درباره فرهنگستان زبان و ادب فارسی و کارکرد آن گفت: باورم این است که با انبوهی واژه های بیگانه یا وام واژه ها، هیچ نهادی نمی تواند به تنهایی چاره ای برای دشواری ها و نابهنجاری های زبان بیابد، بیندیشد و به کار بگیرد. این پژوهشگر با بیان اینکه همه ایرانیان که دانش و توان بایسته دارند، باید به یاری زبان پارسی برخیزند، ادامه داد: گاهی گفته می شود که اگر در برابر وام واژه ای چند واژه را در پیش بنهند، آشفتگی پدید می آورد. شاید در آغاز این گونه باشد، اما این بخت را به بهترین واژه می دهد که گزیده شود و ایرانیان و پارسی زبانان آن را به کار ببرند. از همین روی استادان دانشگاه، نویسندگان، سخنوران و همه کسانی که زبان را آگاهانه و به گونه پرورده و هنری به کار می گیرند، می توانند در برابر وام واژه ها، واژه بسازند و داوری با مردم است.وی افزود: مردم بهترین، به آیین ترین، برازنده ترین و آسان ترین واژه را برمی گزینند و واژه هایی که مردم، حتی آنانی که دانش زبانی نداشتند، بر پایه آگاهی سرشت مانی از زبان سال ها پیش پدید آورده اند در شمار بهترین واژه ها است.