اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی اولین، بزرگ ترین و فراگیرترین تشکل بخش خصوصی است که به موجب قانون رسمیت و مشروعیت یافته است. در سال های اولیه بعد از انقلاب همه تلاش ماموریت یافته مدیران این تشکل، حفظ موجودیت آن بود. تندروهای زیادی اتاق بازرگانی را کانون عاشقان و ناقلان فرهنگ و سیستم سرمایه داری غربی و آن را عامل استثمار و استعمار می دانستند.

خیلی از مسوولان ابا و اکراه داشتند نه تنها در اتاق بازرگانی حضور یابند، بلکه می ترسیدند از مقابل ساختمان آن در خیابان طالقانی (تخت جمشید سابق) رد شوند، مبادا که متهم به آمد و شد با سرمایه داران و کارخانه داران شوند. این اتاق در قبل از انقلاب محل حضور بسیاری از فعالان اقتصادی بزرگ و حتی سیاستمداران و حقوقدانان بنام به ویژه در قالب هیات رئیسه بود.