طرح «بنزین برابر برای همه ایرانیان» که از سوی نمایندگان محترم مجلس مطرح شده واکنش های مختلفی را در پی داشته است که به تدریج این واکنش ها بیشتر نیز خواهد شد. درباره فواید این طرح که باعث توزیع عادلانه تر درآمد و کاهش مصرف و قاچاق سوخت می شود بحث های مختلفی مطرح می شود. در این یادداشت با فرض قبول مزایای این طرح، به دنبال روش اجرایی آن هستیم.

دوازده سال قبل در همین ستون طرحی پیشنهاد شد¹ که پیشنهاد توزیع سهمیه بنزین برای همه آحاد جامعه و به رسمیت شناختن حق خرید و فروش آن را در قالب کوپن های قابل مبادله بنزینی ارائه می داد. اکنون پس از گذشت سال ها، مساله کماکان همان است که بود