ادب و هنر: سینمای ایران با بحران اندیشه روبروست. این حکم و گزاره را می توان با قاطعیت و با جرات تمام به زبان آورد.

بحران یاد شده در دو قالب یا سطح کاملا مشهود، قابل رصد و تامل است: اول: محتوای آثار، دوم: گفتار و مشی منسوبین به اردوگاه سینما، به شکل طبیعی؛ وجود بحران اندیشه است که سبب شده، آثار سینمای ایران اغلب با هویت ایرانی و اسلامی، باور ها و آرمان ها و غایات مردم ایران در تعارض جدی معنا شود.

این تعارض تا آنجاست که متاسفانه تاکنون «سینمای ملی ایران» محقق نشده است و به تبع آن؛ شکل گیری سینمای استراتژیک یعنی سینمایی که محل تجلی و منشاء صدور آرمان های متعالی و فرهنگ ساز ملت ایران است، با تردید روبرو شود.