بعد از پیروزی انقلاب، صنایع و شرکت های بزرگ کشور به دلیل نگرانی از اجحاف سرمایه داران خصوصی در حق مردم، مصادره و به صورت ملی و دولتی درآمد. همزمان با این مصادره، تفکر مدیریت دولتی بر پیکره اقتصاد کشور چیره شد و در گذر زمان، تصمیماتی توسط این مدیران اتخاذ شد که شاید کمتر مدیر خصوصی چنان می کرد.

تغییر معیار موفقیت مدیریت ها از سودآوری واقعی بنگاه ها در فضای اقتصاد رقابتی و آزاد به نتایج گزارش های مدیریتی که الزاما صحیح و منطبق بر واقعیات هم نبود، سبب انحراف صنایع از مسیر صحیح و فشار به بازار شد. تمرکز شدید و بدون توجه به منطق اقتصادی بر تولید داخلی و صرفه جویی های ارزی که در بسیاری از موارد