آرشیو پنجشنبه ۲۳ اسفند ۱۳۹۷، شماره ۷۰۲۲
فرهنگی
۵

نگاه همدلانه بنی اعتماد به آدم های فراموش شده در «نرگس»

آخرین برنامه کانون فیلم خانه سینما به نمایش نسخه ترمیم شده فیلم نرگس، چهارمین ساخته سینمایی بلند رخشان بنی اعتماد تعلق گرفت. همان طور که پیش تر هم اعلام کرده بودیم به بهانه این اکران، جلسه دیداری هم با حضور کارگردان و برخی عوامل آن برگزار شد. بنی اعتماد ضمن سخنانی خطاب به حاضران از این گفت که قصه های او قهرمان ندارد و حتی تاکید کرد اگر بخواهیم اصرار کنیم که قهرمانی وجود داشته باشد، هر شخصیتی که در جهت تغییر حرکت می کند، می تواند قهرمان باشد. او کمی پیش از نمایش فیلم گفت: «آن هایی که اهل خانواده سینما هستند، می دانند نسخه ترمیم شده، یعنی چه؟ من زمانی به این مرحله رسیدم که متوجه شدم، هیچ نسخه ای از فیلم هایم نیست و ما درگیر چه فاجعه ای هستیم.» او در جای دیگری از سخنانش از عملکرد کانون فیلم خانه سینما هم تشکر کرد و گفت: «بدون هیچ تعارفی نهاد دولتی یا وزارتخانه ای در این مملکت سراغ ندارم که توانسته باشند مانند «فیلم خانه ایران» با این تدبیر و اندیشه، سینمای ایران را نجات دهند و من در برابر خانم طاهری، مدیریت آن تعظیم می کنم.» او تفاوت سه فیلم نخستش را با بقیه فیلم هایی که ساخته در این عنوان کرد که تجربه جویی یکی از ویژگی هایی است که او را حتی در این سن و سال هم رها نکرده، آنچنان که تاکید هر یک از فیلم هایش حاصل تجربه ای تازه برای او هستند. او دلیل اینکه بعد از ساخت چند کار اجتماعی به سراغ طنز رفته را در خواسته ای خواند که از جوانی در وجود او بوده است. بنی اعتماد پایان گفته هایش را با چگونگی شکل گیری شخصیت های فیلم نرگس همراه ساخته و گفت: «آفاق» برگرفته از شخصیت های مختلف است نه یک نفر و برای تحقیقی که در زندان قصر رفته بودم، این شخصیت در ذهنم شکل گرفت. فیلمنامه «نرگس» هم از تحقیقی که از زنان سرپرست خانواده می کردم، گرفته شد. با این شخصیت ها و آن نگاه همدلانه که با آدم های فراموش شده داشتم به فیلمنامه «نرگس» رسیدم.