پیش از آنکه به تماشای فیلم آشغال های دوست داشتنی بنشینم، گمان می کردم ماجراهای سال 88 و نگاه هنرمندانه امیریوسفی را به این حوادث شاهد خواهم بود. اما آنچه بر پرده نقره ای دیدم، فقط لحظات کوتاهی از این رخداد بود و در واقع امیریوسفی حوادث 88 را دستاویزی برای پرداختن به تاریخ سیاسی یک خانواده متوسط ایرانی کرده است؛ خانواده ای که در دوران طولانی گذار از جامعه ای سنتی به مدرن، دچار آسیب های متناوب می شود و گویی این تلخی ها را پایانی نیست. تقدیر مادر فیلم که نقش محوری را بر عهده دارد، تحمل سوگ های پی در پی است و در واقع فیلم سوگ نامه این مادر است. این تقدیر چنان ریشه دار است که حتی از دوران جنینی