آرشیو دو‌شنبه ۲۷ اسفند ۱۳۹۷، شماره ۵۳۵۰
زندگی: سلامت
۱۴
نسخه

نوروز، فرصتی برای ورزش

دکتر رضا کریمی

خوشبختانه طی یک دهه اقبال به ورزش بیشتر شده و همه ورزش را به عنوان راه حل صحیح بهبود سلامتی پذیرفته اند. در سال های اخیر یکی ازمهم ترین بهانه هایی که بیمارانم برای توجیه ورزش نکردن می آورند، نداشتن وقت است. البته برای 30 تا 40 دقیقه ورزش در شبانه روز که شامل 1440 دقیقه است این یک بهانه بی معناست.

مشکل مهمی که الان بسیاری از جوامع شهری با آن روبه رو هستند تحلیل سریع نیروی جوانی و پیری زودرس است. با شروع دهه چهارم زندگی یعنی از 30 سالگی به بعد نیروی جوانی تحلیل می رود و چربی های تجمع یافته شروع به آسیب می کنند. ابتدا بی حالی و کاهش روحیه و اندک اندک بیماری های متابولیک شروع می شوند. دیابت، فشار خون، زیادی چربی های خون، چاقی، بیماری های مفصلی و اسکلتی، بیماری های عروق قلبی و مغزی و بیشتر سرطان ها به دلیل همین موضوع است. چرا در روزهای تعطیل بیشترین فعالیت ها و تلاش هایمان برای خوردن صرف می شود و انرژی برای ورزش نمی ماند؟ این واقعیت تلخی است که بیشتر ما با لذت های ابتدایی مثل خوردن از کودکی آشنا می شویم ولی لذت ورزش را نمی آموزیم. آشنایی با لذت ورزش نیازمند صرف زمان است و کسانی که منظم ورزش می کنند دیگر حاضر نیستند این لذت را با چیز دیگری عوض کنند. پیشنهاد من این است: در روزهای تعطیل بخش قابل توجهی از وقت را به ورزش و بازی های ورزشی اختصاص دهیم. با دوستان و فامیل در روزهای ابتدایی بهار، انواع بازی های قدیمی مثل هفت سنگ و وسطی را دوباره انجام دهیم. می توانیم به جای ماشین سواری به صورت پیاده در شهرهای مختلف به گردش بپردازیم. در بسیاری از شهرهای ایران مسیرهای پیاده روی یا کوهپیمایی وجود دارد. در ساعات صبح و عصر با حرکت در این مسیرها هم با مردم آن شهر و منطقه و فرهنگشان آشنا می شویم و هم با انجام ورزش سالم خواهیم بود. یادمان باشد ورزش فعالیتی است که شما را خسته کند، به نفس نفس زدن بیفتید و باعث تپش قلب شود. جالب این که خوردن و آشامیدن بعد از ورزش به مراتب حس بهتری ایجاد می کند و این به دلیل تعادل متابولیک است و وقتی بدن در حالت تعادل است سرحال و سرزنده است و به هم خوردن این تعادل موجب بی حالی، کم انرژی بودن و حتی به هم خوردن تمرکز و کاهش شادابی می شود.