از نظر قرآن، برخی از امور است که عقل انسانی، خوب و بد آنها را تشخیص می دهد و نیازی به عاملی دیگر برای شناختشان نیست؛ حتی عقل انسانی نه تنها خوب و بد امور را تشخیص می دهد، بلکه در شکل عقل عملی به خوب گرایش دارد و از بد گریزان است. از اموری که عقل در مقام اندیشه و انگیزه یعنی علم و عمل به عنوان حق و امر ارزشی آن را می پذیرد و بدان گرایش دارد، اموری چون عدالت، صداقت، امانت و وفا است؛ در مقابل، اموری مانند ظلم، خیانت، دروغ، پیمان شکنی و مانند آنها را ضد ارزشی تلقی کرده و آن را بر نمی تابد.

به سخن دیگر، عقل انسانی کاشف از حسن و قبح چیزها است به طوری که حتی اگر نقل وحیانی معتبر هم نبود، عقل به تنهایی این امور را کشف کرده و عاقل بر اساس آن رفتار می کند.

اگر این اصول اساسی که عقل کشف می کند، مورد اعتبار از سوی شخص یا افراد اجتماعی نباشد، نمی توان با افراد آن اجتماع زندگی کرد؛ زیرا بنیاد اجتماع بر اساس همین اصولی است که در قالب مصادیق حسن و قبح عقلی مطرح است.

اگر انسان با افرادی یا مردمی مواجه است که هیچ گونه پایبندی به اصول عقلی و حسن و قبح عقلی نشان نمی دهد باید با چنین افرادی مبارزه کرد به طوری که گاه لازم است این مبارزه در راستای حذف آنان از روی زمین باشد؛ زیرا اینان نه تنها خود فاسد هستند بلکه به عنوان مفسدان در زمین، بنیادهای اجتماع انسانی را در معرض خطر قرار می دهند. از این رو خدا می فرماید: فقاتلوا ائمه الکفر انهم لا ایمان لهم؛ پیشوایان کفر را بکشید؛ چرا که آنان پایبند سوگند و پیمان خودشان نیستند. (توبه، آیه 12) بنابراین با ترامپ به عنوان پیشوای کفری که به هیچ اصول عقلانی پای بند نیست و ابتدایی ترین اصول انسانی را زیر پا می گذارد جز از راه مقاتله و نابودسازی نمی توان کنار آمد. پس باید به قصد کشتن چنین پیشوایان و امامانی بسیج شد و اجازه نداد چنین افرادی نبض اجتماع را به دست گیرند.