بهار که به دشت و دمن می زنید تا چشم کار می کند کوه های مخملی است و دشت سبز و گل های رنگ به رنگ. بابونه های سفید، شقایق های قرمز، خردل های وحشی زرد، کلاغک های بنفش، سیزاب های آبی، سوزن چوپان های یاسی و هزاران گل دیگر که عمرشان کوتاه است و همین روزهای اول فصل بهار می بینیم شان و تمام.

هوا که رو به گرمی می رود، وعده دیدارمان با این همه رنگ و زندگی می افتد به سال بعد. انگار نه انگار اصلا بوده اند. فراموش می شوند از حافظه امسال طبیعت. شاید این پیامبران زیبای رنگی آمده اند تا یادمان بیاورند نمی شود به این همه فریبندگی دل بست. وقتی آدمی در اوج لذت، مدام هراس و التهاب ناپایداری فردایش را دارد. چطور می شود از این همه امکانات و قدرت و ثروت، انتظار امنیت و آرامش داشت؟ به قول استاد علی صفایی حائری« آنجا که احساس می کنی تو یا بهار رفتنی هستید، چه امنی می تواند ریشه بگیرد؟.»*

تطهیر با جاری قرآن، ج1، ص

424

اگر به گل و گیاه علاقه مندید بعد از مدت کوتاهی می توانید آنها را تکثیر کنید و یک گلخانه خانگی با تنوع محدود راه بیندازید. برای شروع، گل و گیاهانی مناسبند که از طریق پاجوش یا تقسیم بوته تکثیر می شوند. در این حالت باید گل را به آرامی از گلدان خارج کنید. بوته ها را از هم جدا کنید و هر کدام را با ریشه در گلدان جدید بکارید. گل های تکثیری با این روش به مراقبت کمتری نیاز دارند.

روش های دیگر تکثیر خانگی، قلمه زدن و بذرگیری است. بسته به نوع گل یکی از این روش ها را انتخاب کنید. مثلا برای پوتوس، قلمه زدن ساقه روش مناسبی است و برای آگلونما روش تقسیم بوته.

سانسوریا را می توان با هر دو روش قلمه برگ و تقسیم بوته تکثیر کرد. روش تکثیر با بذر به زمان بیشتری نیاز دارد تا بذر سبز شود و از طرفی پرت بالایی دارد. همچنین مرحله به مرحله نیاز به تعویض گلدان به یک سایز بزرگ تر جهت رشد بیشتر خواهد داشت.