علی مطهری مدعی شد اعضای مجمع تشخیص مصلحت نظام چندان از خودشان رای و استقلال فکری ندارند.

وی در گفت وگو با سایت عصر ایران و درباره تاثیر تصمیم ترامپ در گنجاندن نام سپاه در لیست گروه های تروریستی بر تصمیم تشخیص مصلحت نظام در بررسی لوایح پالرمو و CFT گفت: ارتباطی بین این دو موضوع وجود ندارد، اگر ما بر عدم تصویب این دو لایحه اصرار داشته باشیم به یک نوعی تایید حرف ترامپ است و به نفع آمریکا خواهد بود.

وی افزود: اگر ما به کارگروه ویژه مالی نپیوندیم مشکلات بیشتری برای روابط بانکی و مالی مان ایجاد می شود.

مطهری در مورد برخی گمانه ها در رابطه با فضای منفی در مجمع نسبت به این لوایح گفت: اعضای مجمع تشخیص مصلحت نظام خیلی از خودشان رای ندارند یعنی استقلال فکر ندارند، اینها منتظر پیامی هستند، اگر اشاره ای شود همه اعضا موافق می شوند و اگر اشاره برعکس باشد همه مخالف می شوند.

این اظهارات در حالی است که علی مطهری از جمله حامیان چشم و گوش بسته تصویب برجام به شمار می رود و هنوز هم اطلاع درستی از ابعاد تعهدات واگذار شده در متن برجام و ابعاد فنی و سیاسی آن ندارد. وی زمانی مدعی شده بود 20 دقیقه هم برای تصویب برجام زیاد بود.

با این اوصاف، خود وی، مصداق فقدان استقلال رای و فکر است؛ چنانکه اکنون هم با وجود تجربه پرخسارت برجام، به تقلید از کارچاق کن های اصلی FATF، درباره مزایای تبعیت از این کمیته وابسته به آمریکا و اروپا حرف می زند. اما کمترین توضیحی نمی دهد که اگر تعهدات FATF را هم مانند برجام به انجام رساندیم و اطلاعات محرمانه مالی خود (از جمله در زمینه مقابله و دور زدن تحریم ها) را به FATF که اکنون رئیس آن آمریکاست دادیم اما طرف مقابل حاضر به کمترین گشایش مالی و بانکی نشد، در آن صورت گریبان چه کسی را باید گرفت؟ و اصلا گرفتن افراد و دنباله رویی مانند علی مطهری در چنان وضعیتی، چه ارزش و فایده ای دارد؟

برخلاف القای جریان تبلیغاتچی FATF، مقامات آمریکایی به شدت اصرار دارند ایران برای خودتحریمی و ناتوانی در مقابل تحریم ها، حتما عضو FATF و از این طریق مدیریت شود.