حل مسائل زیست محیطی نیازمند نگاهی فراحاکمیتی است. در سیاستگذاری از هر مکتب و اندیشه ای الهام بگیریم باید سیاست ما منطبق بر شرایط واقع در بخش های مختلف باشد. این امر به یک چارچوب روش شناسی مشخص و علمی وابسته است. فضای سیاستگذاری باید ابتدا به درک درستی از روابط علت و معلولی دخیل در یک رخداد برسد و سپس با توجه به ابزارهای در دست و تاثیر عملکرد نهاد های مرتبط مستقیم یا غیر مستقیم، درصدد رفع مشکل باشد. برای آنکه سیاست درست تبیین شود تا به مرحله عملیاتی برسد، برداشتی صحیح از تقابل نهادهای رسمی و غیررسمی در سطح کلان لازم است. بعد از آن با اضافه کردن جزییات به بخش های پایین دستی، می توان اذعان نمود