روی نقشه مشهد، محله گلشهر در قسمت شمال شرقی شهر مشخص است؛ بالادست صدمتری یا بالادست بلوار شهید بابانظر. اصلی ترین خیابان های محله را با نام های شهید آوینی، سخاوت، کرامت، شفیعی، گل بو و یعقوبی می شناسند، خیابان هایی که با شاخه های فراوان خود محله گلشهر را شکل می دهند. محله ای که از اطراف به محله های نیزه و ساختمان و پنج تن می رسد. ویژه ترین شاخصه محله اما نه مختصات جغرافیایی آن که مردم ساکن همین خیابان هاست. حدود 70 هزار تبعه افغان در گلشهر مشهد ساکن هستند. همین تراکم زیاد جمعیت اهل افغانستان در یک محله سبب شده که اقتصاد و جنب وجوش محله رونق بیشتری داشته باشد. گران ترین خانه هایی که معمولا مهاجران مشهد در آن ساکن هستند، خانه های همین محله است که قیمت های شان تا 400 میلیون تومان هم می رسد، همان خانه ای که در مناطق افغان نشین دیگر شاید 50 تا 60 میلیون تومان قیمت داشته باشد. مردم محله به لحاظ اقتصادی غنی تر از همتایان خود در محلات دیگر هستند و با این حال مناسبات اقتصادی شان سبب شده تا بتوانند مواد غذایی را با قیمت های مناسب تر از بدنه اصلی شهر مشهد تهیه کنند. تنوع مغازه ها آن قدر زیاد است که مشتری ها می توانند خرید روزانه شان را به اندازه نیازشان انجام دهند. اگر در مشهد برای خرید یک سطل ماست پول می دهید، ساکنان گلشهر می توانند از سوپرمارکت محله شان به اندازه 500 تومان ماست بخرند. اطراف مرزهای گلشهر زمین های کشاورزی هنوز برپا هستند و بخشی از زنان محله کارشان روی همین زمین هاست. زنان و مردان در رده های سنی مختلف در محله و خارج از محله مشغول کارهای مختلف هستند و البته بخش قابل توجهی از مهاجران تحصیلکرده افغان ساکن مشهد هم از همین محله آمده اند. شکل گیری یک مهاجرنشین قدرتمند این امکان را به دانش آموزان و جوانان داده است که در محله خود تحصیل کنند و بتوانند به امکاناتی مانند دبستان، دبیرستان و کالج های زبان و کامپیوتر دسترسی راحت تری داشته باشند. این امکاناتی است که افغان های ساکن طرق، پنج تن و ساختمان کمتر از آن برخوردار هستند. جوان های گلشهر حالا کافه های خودشان را هم می گردانند و در سراسر محله رستوران هایی پیدا شده اند که غذاهای محلی افغانستان را سرو می کنند. جاذبه ای جدید در حاشیه شهر مشهد که خیلی وقت ها ساکنان مناطق مختلف شهر را هم به سمت خودش می کشاند.