من از بچگی با واژه روشنفکری بزرگ شده ام. سال ها تلاش کردم با گوش دادن به موزیک های خاص و مطالعات خاص روشنفکر شوم ولی نشد. یعنی هیچ وقت نتوانستم به آن حد اعلای روشنفکری برسم و ادای روشنفکری داشته باشم؛ هیچ وقت نتوانستم بهمن کوچیک بکشم و حمام نروم و گردن بند گنده بیندازم. هیچ وقت نتوانستم فلسفه قرقره کنم و تمام فیلم های پاراجنف را ببینم. از ماهیت یک سری واژه های چپی سر در نیاوردم و از بازی مافیا در کافه های شبانه روزی پرهیز کردم. نتوانستم هیجان زده نسبت به هر موضوعی واکنش نشان بدهم و بیانیه صادر کنم. هرشب فیلم دیدم ولی هیچ وقت توی استوری هایم از بازی فلان بازیگر تعریف نکردم و از بروشور تئاترهایی