به پیشنهاد من قرار شد برنامه خانوادگی ما برای سیزده بدر دیدن فیلم تختی و پس از آن غذاخوردن در بیرون باشد. 16 نفر بودیم. پس از پایان فیلم همه از دیدن فیلم راضی بودند. پدر و مادرها که نوستالژی تختی را داشتند، بسیار بیشتر. شش سالم بود. خواهر بزرگم شعر مهدی سهیلی را در سوگ تختی از روی روزنامه آن روزها که خبر خودکشی تختی را داده بودند، با صدای بلند برای پدرم می خواند: پسر جان، بابکم ای کودک تنهای تنهایم... مرا بی هم زبانی کشت. دردم درد غربت بود... اما باور ما بعدها این شد که تختی را ساواک کشته است، به خاطر محبوبیت از حد گذشته اش؛ محبوبیتی که هنوز آدم می کشد و در زمانه ما نیز دردی است. این باور در