«آقارضا وصله کار» رمانی است علیه زیباشناختی زمان مند که غالبا از جانب میانجی گرانی به راه می افتد که خود در کشف نویسنده و بازار نشر ایران ذی نفع هستند. علیه کلاژنویس های ادبی که درصدد چسباندن تکه های تاریخ به هم و تبدیل آن به رمان تا داستان هستند. «آقارضا وصله کار» داستان یک بازجویی است. بازجویی آوازه خوانی به نام رضا که حنجره زخمی اش مجال سخن گفتن را از او گرفته است. نحوه بازجویی از آقارضا و بازگویی خاطرات از زبان او به نحوی است که در خدمت قصه است و به عبارتی نویسنده با گذاشتن دیالوگ در دهان آنها قصدش ایجاد تاویل و تفسیر و نمادپردازی برای مخاطب و منتقد نیست و بدان اهمیتی نمی دهد و ابزار او