مردم غزه این روزها و در سیزدهمین سال محاصره، با آرامشی وصف ناپذیر و با قلبی سرشار از امید، در کنار ویرانه های این شهر سفره می اندازند و افطار می کنند. مراسم افطاری شهروندان غزه و آوارگان فلسطینی با برنامه ها و مراسم ویژه نیز همراه است؛ به گونه ای که انگار همه چیز مرتب بوده و از کمبود ها و شرایط سخت جنگی خبری نیست. این در حالی است که همین دو هفته قبل جنگنده ها و توپخانه رژیم صهیونیستی خانه های بسیاری را ویران کرده است. این صحنه های حماسی مردم غزه به همان اندازه که برای همه فلسطینی ها و مسلمانان امیدبخش است، رژیم صهیونیستی، آمریکا و اروپا را هم به همان اندازه نا امید و نگران می کند. چرا که آنها مردم را در این بزرگ ترین زندان روباز دنیا زندانی کرده اند، تا تسلیم شدن آنها را نظاره کنند و ببنند که چطور فلسطینی ها به خاطر کمبود کالا و مواد غذایی، زانو می زنند. ولی آنچه را که می بینند، کاملا فرق دارد.