تیم ملی تکواندو ایران در پایان رقابت های قهرمانی جهان 2019 با نمایشی دور از انتظار در مجموع با کسب 2 مدال نقره مهلا مومن زاده و سروش احمدی و تک مدال برنز آرمین هادی پور در جایگاهی بهتر از دوازدهمی جهان قرار نگرفت تا ضعیف ترین نتیجه تکواندو ایران در 22 سال اخیر بدست بیاید. این درست که انگلیس میزبان این رقابت ها در اقدامی غیرمنطقی و غیرورزشی ویزای میرهاشم حسینی و عرفان ناظمی دو ملی پوش مان را که جزو شانس های اصلی کسب مدال بودند برای حضور در این رقابت ها صادر نکرد و ویزای برخی دیگر از ملی پوشان مثل آرمین هادی پور را نیز یک روز پیش از شروع مسابقات صادر کرد اما نمی توان این موضوع را دلیل اصلی ناکامی دانست چرا که به فرض حضور این دو هوگوپوش و کسب خوشرنگ ترین مدال، باز هم ایران به عنوان یکی از قدرت های برتر تکواندو جهان امتیاز لازم برای رفتن بر روی سکو را به دست نمی آورد. کسب مدال های طلا، نقره و برنز در رقابت های جهانی به ترتیب 120، 72 و 43 امتیاز در پی داشت و می توانست نقش تعیین کننده ای در راه کسب سهمیه برای نفرات تیم ملی باشد اما این فرصت در بیشتر اوزان براحتی از دست رفت و فدراسیون باید برای رویدادهای پیش رو با برنامه ریزی بهتر و دقیق تری وارد عمل شود. مقام دوازدهمی در مسابقات جهانی یک نمره منفی دیگر برای تکواندو ایران به حساب می آید که در ماه های گذشته با حضور چهره های نامدار توفیق چندانی در مسابقات مختلف نداشته است. این مقام در حالی به دست آمد که تکواندو ایران در سال های 2016 و 2017 به ترتیب در جایگاه های اول و سوم جای گرفت. بهزاد خداداد، دارنده مدال طلای جهان با بیان اینکه نتایج رقابت های جهانی منچستر در شان تکواندو ایران نبود، به ایرنا گفت: «عملکرد نمایندگان ایران قابل دفاع نیست و نباید این عملکرد ضعیف را تنها به مشکلاتی که در راستای صدور روادید رخ داد و مسائل سیاسی، بدانیم. اگر شرایط همین گونه باشد و سیاست های غلط فدراسیون تغییر نکند، روزهای بدتری در انتظار این رشته خواهد بود.»