گروه زیادی از بیماران ما علت اصلی پوسیدگی و خرابی دندان ها و لثه ها را ارث می دانند که در نوشتارهای گذشته اشاره کردیم که در عین این که ارث بر میزان پوسیدگی دندان ها اثرگذار است ولی رعایت بهداشت و رژیم غذایی عامل اصلی است.

گروه زیادی به رژیم غذایی به عنوان یکی از عوامل تاثیرگذار بی توجه هستند. به عبارت دیگر به رغم مسواک و نخ دندان های مکرر به بیماری های دندانی مبتلا هستند .

احتمالا رژیم غذایی این گروه پر قند است. همان طور که همه می دانیم قند موجود در نوشابه و شیرینی و شکلات تقویت کننده فعالیت های اسیدزایی باکتری ها هستند و نکته قابل توجه آن که بیشتر از آن که حجم کلی قند مهم باشد، تعداد دفعات استفاده از قندها مهم است. به عبارت دیگر رژیم صحیح آن است که در صورت نیاز به استفاده از قند در طول شبانه روز، استفاده آن با حداقل یک یا دو بار صورت پذیرد.

مسواک زدن، عامل اصلی کنترل بهداشت است. در عین این که بخشی از واقعیت همین است اما نخ دندان زدن به همان اندازه مسواک زدن موثر است؛ چرا که مسواک نمی تواند جایگزین کنترل پلاک های میکروبی در محل تماس های دندانی باشد.

گروه دیگری از بیماران تصور می کنند عامل اصلی کنترل بهداشت دهان، دهانشویه هایی مانند آب نمک یا محلول فلوراید است. باید گفت نقش این گونه دهانشویه ها کمکی است و در کنار مسواک و نخ و کنترل رژیم قندی نقش مکمل دارند.

درنهایت گروه زیادی منتظر درد دندان برای مراجعه به دندانپزشک هستند که نکته بسیار حائز اهمیت این است که بیش از 70 درصد پوسیدگی هایی که به عصب دندان می رسد درد ندارند و لذا معاینات دوره ای و منظم در کنار آموختن شیوه های مسواک و استفاده از نخ دندان و کنترل رژیم کم قند می تواند عوامل مهمی در پیشگیری از ابتلا به بیماری های دهان و دندان باشند.