از نظر مضمون یا رویکرد به نظر می رسد که «ترور سرچشمه» را می توان بیشتر با «ماجرای نیمروز» (1395) و «ماجرای نیمروز: رد خون» (1397) قیاس کرد؛ لااقل از جهت ارجاع به یک جریان سیاسی خاص و تقابل مستقیم فیلم ها با آن جریان سیاسی هر سه فیلم شباهت هایی لاجرم با یکدیگر دارند. بررسی رویکرد فیلم ها نسبت به رخدادهای تاریخی البته کار مورخان است، اما اصرار مهدویان در کار با مستند یا مستندنمایی در اشکال مختلف همچون ماکیومنتری یا داکیودرما کار مطالعه آثار او را مشکل تر و قضاوت رویکرد تاریخی اش را دوقطبی تر می کند. اصرار او در به کارگیری نگاتیو سوپر 16 و تاکید بر گرین های تصویری، استفاده از عدسی های تله (فاصله