لاغری شدید در کودکان و نوجوانان موجب زیاد شدن احتمال عفونت در این سنین می شود و در مورد دختران برای بارداری آینده منجر به خطرات بیشتر از افراد عادی می شود؛ اما تعریف لاغری شدید در کودکان و نوجوانان چیست؟ در بزرگسالان یعنی افراد بالاتر از 23 سال اگر شاخص توده بدنی کمتر از 19 باشد، می توانیم فرد را لاغر تلقی کنیم . به عنوان مثال یک خانم با قد 160 سانتی متر اگر وزنی کمتر از 49 کیلوگرم داشته باشد، لاغر است. و یک مرد با قد 175 سانتی متر اگر وزنی کمتر از 58 کیلوگرم داشته باشد لاغر تلقی می شود.

نکته مهم این است که این اعداد در مورد کودکان و نوجوانان صدق نمی کند. به عنوان مثال یک دختر یا پسر ده یا 11 ساله با قد 140سانتی متر اگر 30 کیلوگرم وزن داشته باشد، دارای شاخص توده بدنی معادل 15.5 است و این برای سن ده و 11 سالگی کاملا خوب است.

این در حالی است که یک کودک 13 ساله با قد 140 باید وزنی معادل 32 کیلو یا بیشتر داشته باشد تا طبیعی تلقی شود.

متاسفانه با گسترش چاقی در تمام افراد جامعه، این تفکر غلط وجود دارد که کودکان و نوجوانان با وزن عادی را لاغر تلقی نماییم. به مثال قبل دقت کنید: در این مثال یک دختر یا پسر ده ساله با قد 140 سانتی متر وزن 31کیلوگرم را به عنوان سالم تلقی کردیم.

این در حالی است که اکثریت والدینی که دارای فرزندی با این مشخصات هستند، کودک خود را لاغر می پندارند، زیرا او نسبت به اکثریت افراد جامعه وزن کمتری دارد.

همین کودک اگر وزنی معادل 35 کیلوگرم باشد کاملا وزن متوسط وعادی تلقی می شود و وزن های بالاتر از 35 برای او کم کم در محدوده چاقی قرار می گیرد.

نوجوان 14 ساله ای با قد 155سانتی متر را در نظر بگیرید که دارای 54 کیلوگرم وزن است. از نظر علم غدد و متابولیسم این نوجوان دارای اضافه وزن بوده و در معرض بیماری های ناشی از چاقی است.

جالب این است که اکثریت خانواده ها چنین نوجوانی را چاق در نظر نمی گیرند و حتی برخی با حساب سرانگشتی و کم کردن عدد 100 از قد او، چنین می پندارند که فرزندشان باید 55 کیلو یا بیشتر باشد.

باید بدانیم که این فرمول ساده فقط برای بزرگسالان کاربرد دارد و نوجوانان باید وزن کمتری داشته باشند.