چه سریع و چه درس آموز؛ چه صریح و چه صحیح می چرخد این چرخ روزگار! باورم نمی شود 20 سال گذشته باشد! اصلا باورم نمی شود! یادش به خیر! 20 سال پیش و بلکه هم 20 سال و چند ماه پیش، روزنامه نگاری را از همین «رسالت» و نیز «کیهان» شروع کردم که سنگر اولی در خیابان شهید نجات اللهی بود و مقر دومی در کوچه شهید شاهچراغی! شهدای والامقامی که باید ویژه دوست شان داشته باشم! خیلی ویژه! آخر رزق و روزی قلمی ما در جاهایی بود متبرک به اسم مقدس این دو «عند ربهم یرزقون»! خود این هم الحمدلله! در رسالت، آنکه بیش از همه چیز یادم داد، سردبیر وقتش جناب انبارلویی بود و در کیهان هم باز سردبیر وقتش جناب صفارهرندی! بگذریم که گاهی بهره از مدیران مسئول این دو روزنامه نیز می بردم؛ آقایان مرتضی نبوی و حسین شریعتمداری که اولی خیلی اصرار داشت طنزهای دهخدا را دقیق و عمیق بخوانم و حاج حسین هم باری خوب یادم هست؛ توصیه کرد مرا به خواندن رمان های کلاسیک از نویسندگان نابغه عصر ماضی که برای تقویت قلم و افزودن بر وسعت کلمات قابل استفاده بسیار مفید است! آن ایام هنوز 20 سالم نشده بود اما خاطرات ریز و درشت و تلخ و شیرینش را با ذکر جزئیات در یاد دارم! مثلا یک بار انبارلویی درآمد که برای نوشتن 20 خط، اقلا باید 200 صفحه کتاب بخوانی یا حتی این را نیز به خاطر دارم که می گفت: «مرحوم کیومرث صابری (گل آقا) رفته بود حج و در مسجدالحرام، قلمش را گرفته بود سمت کعبه که خدایا! نمک این قلم با تو!» به همین شکل از استاد صفار نیز فراوان درس گرفتم. یکی وقتی بود که مصاحبه ای کرده بودم با رئیس وقت سازمان ملی جوانان برای صفحه مدرسه کیهان! آنجا هرندی ناظر بر محتوای گفت وگو درآمد: «وقتی در مصاحبه به هدفت رسیده ای، دیگر طرف را چپ و راست نکن! این جوری مصاحبه شونده را می نشانی در موضع مظلومیت، نه لزوما موضع باخت!» مخلص کلام اینکه؛ «حد نگه دار!» این «حد نگه دار» درسی بود که هم هرندی و هم انبارلویی زیاد روی آن تاکید داشتند! طرفه حکایت اینجاست؛ طرف مقابل که مست از پیروزی در دوم خرداد 76 گاه حتی زیر اوامر امثال تاج زاده، به خیابان می ریخت و شیشه بانک می شکست و لایعقل، شعار می داد: «کیهان، رسالت؛ عامل هر جنایت» پایبند به هیچ حدی و به هیچ اخلاقی نبود لیکن فاش می گویم که انبارلویی و هرندی، مرتب گوش این قلم را می گرفتند که مبادا در نقد جماعت، عدول از اخلاق کنی!

ایامی بود که هم در کیهان و هم در رسالت، ستون ثابت طنز داشتم و خب! حفظ حد و اخلاق در ژانر طنز، پند لازم تری بود! بگذار بخندانم تان! حقیر، روزنامه نگاری را ناظر بر آن شعار مسخره، از دو «عامل هر جنایت» یعنی «کیهان و رسالت» شروع کردم! اینقدر جانی! و چنان جماعت بددهان، محکم این شعار را سرمی دادند که گاه توهم می زدم نکند هیروشیما را نیز گردانندگان رسالت و کیهان با بمب اتم ترکانده باشند! و حالا 20 سال بعد از نخستین قلم زدن هایم در عالم مطبوعات و فی الواقع 20 سال بعد از فتنه تیر 78 متحیرم از گردش معنی دار روزگار که سرایندگان شعر «کیهان، رسالت؛ عامل هر جنایت» بعضا تا خود اتاق بیضی کاخ سفید هم رفتند و سلفی با جانیان جلادی انداختند که ذات کارشان تهدید است و تحریم و حتی اگر بتوانند جنایتی در حد ناکازاکی! الغرض! بسی مفتخرم که عکس های یادگادی ام را با صفار و انبارلویی انداختم، نه بوش و اوباما و ترامپ که الحق عوامل هر جنایت و مسبب شرم بنی بشرند!

​​​​​​​زعمای غرب، روزی در حمایت از صدام، حتی گاز خردل هم به بعثی ها دادند و دگر روز و این بار به بهانه تقابل با صدام و یا طالبان، آن بلاها را سر مردم مظلوم عراق و افغانستان آوردند که ای بسا عروسی که با بمب های آمریکایی بدل به عزا شد! و طنز ماجرا اینکه سردهندگان شعار "کیهان، رسالت؛ عامل هر جنایت" بعدها حتی از هیلاری عجوزه هم آویزان شدند؛ پیرزنی جانی که دنیا او را "مادر داعش" می خواند! آن وقت در تحریریه کیهان و رسالت، بارها می شد که هرندی و انبارلویی، فلان کلمه یا بهمان جمله را و حتی کل متن مرا که جوانکی بی ترمز بودم حذف کنند، با این استدلال که بی اخلاقی حتی درباره جناح مخالف هم ممنوع است! و آن وقت "کیهان، رسالت؛ عامل هر جنایت!" لیکن احمد باطبی ها و تو بخوان تاج زاده ها عامل هر مهر و محبت، لابد! اصلا ما بد، شما خوب! شمایی که با قاتلان نوع آدم که حتی از آمریکا بابت پوکاندن هواپیمای مسافربری مردم خودتان هم تشکر کردند، اینک در یک جبهه اید! اما اجازه دهید بنویسم که اف بر لیاقت تان! و این عاقبت تان! و اذن دهید که افتخار کنم به 20 سال پیشم که تلمذ پای درس اساتیدی کردم که همچون اسوه شان بهشتی بزرگ، اول اخلاق مدار بودند و بعد بر مدار سیاست!

کتمان نمی کنم که 20 سال پیش، شعار "کیهان، رسالت؛ عامل هر جنایت" خیلی روی مخم بود! اما الان بیش از پیش افتخار می کنم به نویسندگی در روزنامه هایی که فالوده خوران با جانیان یانکی، آنگونه خطابش می کردند! 20 سال گذشت و حالا با وجود این مجازستان بی در و پیکر که مع الاسف آدمی را متوهم بار می آورد و تو را در آن واحد، هم نویسنده می کند، هم مدیرمسئول و هم سردبیر و حتی شاگردی نکرده، استاد؛ بیشتر قدر امثال هرندی و شریعتمداری و نبوی و انبارلویی را می دانم! الحمدلله مثل بعضی از این جوانان آتشین مزاج عصر اینستا و تلگرام و توئیتر نشده ایم که بی استاد، استاد شویم! و شاگردی نکرده، معلم! 20 سال پیش حتی هنوز درست و حسابی ریش ما درنیامده بود! و خیلی خبری از غوغای اینترنت هم نبود! تا 4 نفر که خبره حرفه شان هم بودند، متن تو را سبک و سنگین نمی کردند، هرگز نوشته ات منتشر نمی شد! مثل الان نبود که توهم بزنی همه کاره ای! الحمدلله که 20 سال پیش، روزنامه بود و اینستاگرام نبود و الا شاید انبارلویی و هرندی، با انتشار متنی در رسالت و کیهان، مخالفت می کردند و من هم می گفتم؛ "لامشکل! می گذارمش همین اینستاگرام خودم!" نه! ما "استاد" داشتیم و هنوز هم داریم و هرچند 20 سال گذشته، لیکن هنوز هم گاهی برای انتشار متنی در مجازستان، زنگ می زنم به اساتیدم و احیانا کسب نظرشان! آخرین نمونه، همین چندی پیش بود که هرندی گفت: "موافق انتشارش نیستم!" و من هم بی خیال نشرش شدم! بلاشک منکر محاسن مجازستان نیستم که خود 10 سال است شب و روز در جنگ نرمم و ای بسا روزی با 3 پست! اما تو بگذار این متن را به فال نیک بگیرم و توصیه ای کنم این آخرسری 20 ساله های روزگار حال را! فریب اغوای این مجازستان را نخورید! دریایی بی کران است اما تنها با 20 سانت عمق! ماهی غلط انداز است اما تنها با نوری قدر یک مهتابی! لذا تا شاگردی نکنید، استاد نمی شوید! بگذریم که شاگردی کرده ها نیز ای بسا مثل راقم همین سطور، هیچ استاد کسی و استاد چیزی نشدند! ما که هرندی و انبارلویی، اساتیدمان بودند، شدیم این! وای به حال شما! پس اول اخلاق، بعد سیاست! که اگر بنا داری جواب شبهات دشمن را بدهی، اول باید از شک و شبهه های نفس خود عبور کنی! ان شاءالله اصل سخن را خواهید گرفت! یا علی! آهان! "کیهان، رسالت؛ عامل هر جنایت!" خدایی این خنده دارترین جوک عصر دوم خرداد پر از لطیفه بود! عصری که رئیس جمهورش، عمری از "گفت وگوی تمدن ها" سخن گفت اما عاقبت، خطاب به دانشجویان معترض از قضا دوم خردادی، اینگونه "شهادت روشنفکری" خود را داد؛ "چه خبرتونه شماها؟! آدم باشید خب! می دم بیرون تون کنن ها!" این را هم شکرت ای خدای بزرگ که مفتخر به سامانه با عزت و اقتدار سوم خردادیم، نه بی سامانه تکراری دوم خرداد! این بار دیگر واقعا یا علی!