در کشور ما دهه60، قبل از آنکه بیانگر یک دوره زمانی باشد نماد یک نسل است. نسلی که پا به عرصه انقلاب و بعد 8سال جنگ تحمیلی می گذارد. نسلی که آژیر قرمز را می شناسد و می داند پناهگاه کجاست. آن روز ها برای کودکی که پدرش در جنگ بود، فرق نمی کرد دختر باشد یا پسر؛ بهترین اسباب بازی تفنگ می شد تا در خیال کودکانه اش پا به پای پدر بجنگد و دشمن را نشانه بگیرد. گویی خاکریز دشمن تا پشت بازی های کودکان و آرزوهای جوانان آمده بود. به یاد داریم که در تلاطم یک دهه، کودکان زیادی پدرها و همسران زیادی سایه سر خود را از دست دادند اما اتفاق مهم در آن جامعه غمگین، زیستن با سبک زندگی ای بود که موجب تحولات زیاد در دهه