نقش غلظت سدیم در پیش بینی میزان بقای بیماران مبتلا به بیماری کبدی پیشرفته

برای تعیین بقای بیماران سیروتیک شاخص های مختلفی مانند Child – Pugh score و MELD Score استفاده می شوند. اما به جهت اینکه هرکدام دارای مشکلاتی هستند اخیرا نقش پیش بینی کنندگی سدیم در رابطه با بقای این بیماران مورد توجه قرار گرفته است. هدف از این مطالعه تعیین نقش غلظت سدیم، در پیش بینی میزان بقای بیماران مبتلا به سیروز کبدی می باشد.
در این مطالعه توصیفی -تحلیلی 106 بیمار مبتلا به سیروز جبران نشده واجد معیارهای ورود به مطالعه که طی 9 ماه به بیمارستان امام رضای دانشگاه علوم پزشکی تبریز مراجعه کرده بودند مورد بررسی قرار گرفتند. بیماران که همگی در ابتدای پژوهش زنده بودند طی یکسال و به فواصل سه ماهه مورد پیگیری قرار گرفتند و وضعیت بقا یا عدم بقای آنها ثبت گردید.
میانگین سطح سرمی سدیم در بیماران زنده meq/l22/4 ± 64/141 و در بیماران فوت شده meq/l 18/5 ± 66/137 بود (P < 0.001). بررسی سطوح مختلف سدیم سرم برحسب وضعیت بیماران نشان داد که مقادیر پایین سدیم بیشتر به افراد فوت شده تعلق داشت بطوریکه در سدیم سرمی کمتر از meq/l 130، 7/85 درصد از بیماران فوت کرده بودند. در بین بیماران مورد مطالعه سطح سدیم meq/l 5/132 دارای حساسیتی معادل 83 درصد بود و در سطح سرمی سدیم 125،حساسیت به 100 درصد رسیده بود.
سطح سرمی سدیم، علاوه بر سایر شاخص های موجود به عنوان یک شاخص مستقل در پیش بینی بقای بیماران سیروز جبران نشده کبدی مفید واقع می شود و به نظر می رسد افزودن آن به MELD Score قدرت پیش بینی آنرا افزایش می دهد.