مقایسه روش های مختلف استخراج DNA به منظور مطالعه مولکولی انگل های فاسیولا

فاسیولوزیس یکی از مهم ترین بیماری های انگلی مشترک بین انسان و دام می باشد که به لحاظ مشکلات بهداشتی و خسارات اقتصادی فراوان، در مناطق مختلف دنیا مورد توجه قرار دارد. با توجه به شیوع فاسیولوزیس، انجام مطالعات مختلف از جمله مطالعات مولکولی بر روی انگل های فاسیولا دارای اهمیت فراوانی است. هدف از این تحقیق دستیابی به روش مناسب استخراج DNA از انگل های فاسیولا به منظور انجام مطالعات مولکولی می باشد. پس از جمع آوری انگل های فاسیولا، پنج روش مختلف استخراج DNA شامل فنل کلروفرم، Chelex، CTAB، Ish-Horowicz و کیت مورد استفاده قرار گرفتند. به منظور ارزیابی روش های مذکور، کیفیت و کمیت DNA حاصل از هر روش با توجه به OD، غلظت DNA و بازدهی PCR مورد بررسی قرار گرفتند. طبق نتایج حاصله در این مطالعه بیشترین غلظت DNA با استفاده از روش Ish-Horowicz، بهترین کیفیت DNA و بازدهی PCR با استفاده از کیت به دست آمد. روش های Chelex، CTAB و فنل کلروفرم در مقایسه با روش Ish-Horowicz کمترین غلظت DNA و نسبت به کیت کمترین کیفیت DNA و بازدهی PCR را داشتند. در اثر استفاده از روش Ish-Horowicz به لحاظ کمیت DNA بیشتری از انگل های فاسیولا در مقایسه با سایر روش ها حاصل می شود اما وقت گیر بودن روش، آلودگی و کیفیت پایین DNA و در نتیجه بازدهی پایین PCR می تواند از معایب این روش باشد. علی رغم اینکه مقدار DNA حاصله در اثر استفاده از کیت نسبت به روش Ish-Horowicz کمتر می باشد اما کیفیت بالای DNA، آلودگی پایین، سریع تر بودن و بازدهی مناسب تر PCR در استفاده از کیت نسبت به سایر روش ها از مزایای استفاده از کیت می باشد.