در اندیشه فرجام حیات

نویسنده در فراغتی که به وی دست داده، به اندیشیدن درباره فرجام حیات می پردازد و تفکر در آن را ضروری و در زندگی نقش آفرین می شمرد. هرچند نوشتار به شیوه حدیث نفس است، اما سوال هایی که درباره مرگ و احوال پس از آن و رستاخیز از خاطرش می گذرد پرسش هایی همگانی است.
با استدلال بدیهی به این نتیجه می رسد که پاسخ های صحیح را باید از مکتب وحی گرفت؛ زیرا مردن حادثه ای است که برای هرکس یک بار روی می دهد و قابل تکرار و آزمون نیست. راجع به هدف زندگی و هدفمندی آفرینش و زنده شدن مردگان با استناد به آیات قرآن - که دلیل خردپسند می آورد – بحث می شود. با نگاه به خویشتن از «تن» و «من» که حقیقت آدمیزاد است سخن به میان می آید و به روح که منشا حیات و نامیراست توجه داده می شود. نتیجه آنکه مرگ آغاز دگرزیستن و حیات جاودان معرفی می شود. مرگ در آینه روایات، شامل احادیثی است که از معصومان درباره وصف مردن رسیده، و بازتاب آن در شعر، پایان بخش مقاله است.