بررسی تفکر انتقادی در دو گروه آموزش مجازی و سنتی

یکی از مهمترین چالش های آموزش در قرن بیست و یکم چگونگی تربیت فراگیرانی است که از آمادگی لازم برای رویارویی با جامعه در حال تغییر و پیچیدگی های عصر انفجار اطلاعات برخودار باشند. پیشرفتهای گسترده علمی و فناوری همراه با منسوخ شدن سریع یافته ها و اطلاعات قبلی مستلزم نوعی تعلیم است که در آن دانش آموزان به طور مداوم درگیر یادگیری و حل مسئله باشند و از رویارویی با تغییرات لذت ببرند. این مطالعه با هدف بررسی مقایسه ای میزان تفکر انتقادی در دو گروه از دانشجویان آموزش مجازی و سنتی انجام گردیده است.
این تحقیق یک مطالعه مقطعی است که بر روی دو گروه 40 نفری از دانشجویان سال آخر رشته کامپیوتر آموزش مجازی شیراز و سپس همان رشته در دانشگاه آزاد اسلامی جهرم انجام گردید. ابزار گردآوری داده ها در این پژوهش آزمون تفکر انتقادی واتسون و گلیزر بود که در دو فرم و از طریق 80 سوال عمومی و در پنج بخش مهارت استنباط تشخیص پیش فرض ها، مهارت نتیجه گیری، تعبیر و تفسیر و مهارت ارزشیابی را مورد بررسی قرار می دهد. جهت تحلیل داده ها از آزمون های آمار توصیفی نظیر فروانی و درصد و آمار تحلیلی چون تی مستقل، آنالیز واریانس دو طرفه وکای دو در نرم افزار SPSS 12 استفاده گردید.
نتایج تحقیق مبین آن است که اغلب دانشجویان در گروه سنی 22-21 سال بوده و بیشتر آنان را دختران و افراد مجرد به خود اختصاص داده اند و اکثر افراد از نمراتی در حدود 38-35 برخوردار بوده اند. بررسی اختلاف میانگین داده ها از طریق آزمون تی موید بالاتر بودن نمرات آزمون در افراد دارای آموزش مجازی بوده و اختلاف میانگین داده ها نیز موید معنی دار بودن ارتباط بین گروه و نمره آزمون تفکر انتقادی بود. دانشجویان مجازی در بخش های تشخیص پیش فرض ها و ارزشیابی و دانشجویان آزاد در بخش تشخیص پیش فرض ها و نتیجه گیری قوی تر عمل کردند. اما نمره کلی آزمون در دانشجویان برخوردار از آموزش مجازی بالاتر بود.
با توجه به تقویت تفکر انتقادی در آموزش های مجازی و نظر به مزایای مختلف این نوع آموزش مانند اعتماد به نفس، خود اتکایی و یادگیری مستقل، پیشنهاد می گردد که این نوع آموزش در کنار آموزش سنتی و یا جایگزین آموزش دروس تئوری در ارائه دروس در دانشگاه های علوم پزشکی کشور مورد استفاده قرار گیرد.