آثار آزادسازی تجاری بر محیط زیست در ایران (مورد مطالعه: انتشار گاز دی اکسیدکربن و تخریب جنگل ها)

آزادسازی تجاری با توجه به آثاری که بر تولید دارد، کیفیت محیط‎زیست را تحت تاثیر قرار می‎دهد. از سویی دیگر، به‎دنبال آزادسازی تجاری، جابه‎جایی سرمایه در سطح بین المللی تشدید می‎شود و بر اساس فرضیه پناهگاه آلایندگی، انتقال صنایع آلاینده ازکشورهایی با سیاست‎های محیط زیستی شدید به‎سمت کشورهایی با سیاست‎های محیط زیستی ملایم، افزایش می‎یابد. با گسترش بازارهای بین المللی و استفاده از ابزار آزادسازی برای افزایش هرچه بیشتر حجم تجارت بین کشورها برای دستیابی به توسعه، تخریب محیطزیست و افزایش آلودگی از مهمترین نگرانی دولتها بخصوص در کشورهای درحال توسعه شده است. بدین منظور، این مقاله تلاش دارد تا آثار آزادسازی تجاری را بر تخریب محیطزیست (جنگل زدایی) وانتشار آلودگی (گاز دی اکسید کربن) بررسی کند. رویکرد موردنظر در این مقاله بررسی تاثیرات باز بودن تجارت از طریق سه اثر مقیاس، ترکیب و تکنیک بر محیطزیست است. نتایج نشانمیدهد که شدت تجارت، تولید ناخالص داخلی در هر کیلومتر مربع و تولید ناخالص ملی به عنوان شاخص های سه اثر تکنیک، مقیاس و ترکیب از آزادسازی تجاری آثار متفاوتی بر آلودگی و تخریب محیط زیست دارند. ولی برایند این آثار مبین این است که در ایران آزادسازی تجاری نمیتواند عامل توضیح دهندهای برای آلودگی ناشی از گازهای گلخانه ای و تخریب محیطزیست باشد.