بهره مندی از مدل تصمیم گیری چندمعیاره TOPSIS در ارزیابی پیامدهای محیط زیستی پالایشگاه های نفت (مطالعه موردی: پالایشگاه نفت فوق سنگین خوزستان)

یکی از شاخص های مهم اجرایی در کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه در خصوص مدیریت محیط زیستی استفاده از روش ارزیابی پیامدهای محیط زیستی (EIA) به عنوان ابزار مهم مدیریتی در مطالعات محیط زیستی و کاهش آثار پروژه های صنعتی و رعایت اهداف توسعه پایدار است. در همین راستا پالایشگاه نفت فوق سنگین خوزستان در 7 کیلومتری شمال شهر آبادان در استان خوزستان به عنوان مطالعه موردی انتخاب شد. در این پژوهش، در ارزیابی پیامدهای محیط زیستی از روش دلفی و مدل TOPSIS از مدل های تصمیم گیری چندمعیاره استفاده شد. مزیتTOPSIS در ارزیابی آثار محیط زیستی، رتبه بندی آثار مثبت و منفی با استفاده از معیارهای متفاوت است. روش مناسب ارزیابی باید دارای معیارها و دستورالعمل هایی برای تعیین و درجه بندی شدت، دامنه و... باشد. با استفاده از این روش در ارزیابی آثار محیط زیستی می توان گزینه (اثرات حاصل طرحی خاص) را براساس بی نهایت شاخص رتبه بندی کرد. دقت بالا و توانایی استفاده از نرم افزارهای صفحه گسترده از دیگر مزایای این روش هستند. تحقیق حاضر گامی به منظور معرفی روش های جدید ارزیابی آثار محیط زیستی و امکان کاربرد آن در فرایند EIA در ایران است.