هرمنوتیک سهروردی

حکمای مسلمان در سلوک معرفتی خود، همواره به دنبال حقایقی بوده اند که هرگونه شک و شبهه ای از آن زدوده شده باشد. در این مسیر، سرچشمه وحیانی کلام الهی و کلام اولیای الهی راه گشا و مددرسان ایشان است. در این میان شیخ شهاب الدین سهروردی نخستین حکیم مسلمان است که با استشهاد و استناد به آیات و روایات، دیدگاه های خود را در مسیر نیل به حقیقت اعلا قرار داده است.
در این مقاله دیدگاه ویژه هرمنوتیکی سهروردی، که در حکمت اسلامی با عنوان تاویل از آن یاد می شود، مورد تحلیل قرار گرفته است. سهروردی با اتکا به نظریه خیال در حوزه معرفت شناسی و جهان شناسی خود، فرایند تاویل را برای درک و شهود حقایق باطنی ضروری می داند و با ذومراتب دانستن این فرایند مشکل نظریه تاویل به رای را با واحد بودن حقیقت، دفع می کند.