تحلیل فرایندهای واجی در فارسی زبانان 2 تا 4 ساله شهر تهران بر پایه نظریه واج شناسی تولیدی

کودک در سال های اولیه رشد گفتار، برای ساده کردن تلفظ واژگان بزرگسال، از فرایندهای واجی بهره می گیرد. پژوهش حاضر، فرایندهای واجی را به هنگام بیان واژه های تک هجایی و دو هجایی کودکان 2 تا 4 ساله فارسی زبان بررسی می کند، نتایج حاصله نشان می دهند که بر اساس نظریه واج شناسی زایشی، نمی توان توجیه دقیق و درستی برای وقوع این فرایندها در تلفظ کودک ارائه داد. درصورتی که واج شناسی تولیدی، تلفیقی از واج شناسی وآواشناسی است و در آن با بستارهای تولیدی مواجه ایم که در واحد زمان فعال می شوند و به همین علت زمان و مکان دقیق تولید هر یک از بستارها در شاخص های بستاری قابل مشاهده اند. این پژوهش به دو روش تحلیلی و میدانی انجام شده است. کلیه فرایندها از جمله حذف هجای بی تکیه، حذف همخوان پایانی، مضاعف سازی، همگونی، کاهش خوشه، انسدادی شدگی، پیشین شدگی، غلتان شدگی، واج افزایی، حذف همخوان آغازین و غیره در بیان واژه های تک هجایی و دو هجایی توسط کودکان به کار گرفته می شود. بررسی حاضر، میانگین درصد وقوع فرایندها و بیشترین و کمترین آنها را در هر گروه سنی به تفکیک نشان می دهد و رابطه بین هر کدام را با متغیر سن بررسی می کند.