گوناگونی ژنتیکی ایزوله های بالینی سالمونلا انتریکا سرووار تیفی موریوم

باکتری های سالمونلا از مهم ترین عوامل ایجاد کننده گاستروانتریت در انسان هستند. سالمونلا تیفی موریوم علاوه بر انسان، میزبان های زیادی داشته و امکان شیوع آن در جامعه بالاست. این مطالعه با هدف ارزیابی گوناگونی ریبوتایپی ایزوله های بالینی سالمونلا انتریکا، سرووار تیفی موریوم جداشده از برخی بیمارستان های تهران انجام شد.
این پژوهش توصیفی در یک دوره زمانی سه ساله از سال 1386 تا 1389 انجام شد. نمونه های بالینی بیماران مشکوک به عفونت با سالمونلا مراجعه کننده به تعدادی از بیمارستان های تهران بررسی شدند. پس از تشخیص در محیط های کشت انتخابی و استفاده از روش های استاندارد سرولوژیک و باکتریولوژیک، DNA سویه ها به روش فنل- کلروفرم استخراج شد و گوناگونی ژنتیکی ایزوله های بالینی سالمونلا انتریکا سرووار تیفی موریوم به کمک روش ریبوتایپینگ ارزیابی شد.
الگوی باندی در تمامی ایزوله ها دارای اندازه ای بین 4/1 و 8/16 کیلوباز بود. بر پایه گوناگونی نواحی ژنومی ریبوزومی، ایزوله های سروتایپ تیفی موریوم در 7 دسته تقسیم شدند. بیشترین تعداد سویه ها (5 مورد) در دسته 2b قرار داشت. سه ایزوله این سروتایپ در دسته 6b، و مابقی هرکدام به تعداد 1 ایزوله در سایر دسته ها قرار گرفتند.
سویه های در گردش سالمونلا انتریکا سروتایپ تیفی موریوم در بیمارستان های مورد مطالعه در تهران، صرفا متعلق به یک ریبوتایپ خاص نیستند و از گوناگونی ریبوتایپی برخوردارند، ولی برای قضاوت دقیق تر در مورد وجود کلون های محدود یا گسترده و ارتباط میان سویه های این سروتایپ لازم است سایر روش های تایپینگ مولکولی مورد استفاده قرارگیرند.