اثر عوامل مادری بر پارامترهای ژنتیکی صفات عملکرد یک لاین مادری تجاری مرغ گوشتی

در این تحقیق اثر عوامل ژنتیکی افزایشی و محیطی مادری بر صفات وزن بدن در سن 6 هفتگی، وزن لاشه، وزن سینه، عرض سینه، میزان هماتوکریت خون، افزایش وزن بدن، مقدار غذای مصرفی، و باقیمانده ی غذای مصرفی با استفاده از داده های جوجه های گوشتی یک لاین تجاری مادری مورد بررسی قرار گرفت. برای هر صفت، 6 مدل مختلف حیوان با و بدون اثر عوامل مادری برازش و مناسب ترین مدل از طریق آزمون نسبت لگاریتم درستنمایی تعیین گردید. داده ها با استفاده از روش حداکثر درستنمایی محدود شده و نرم افزار DMU تجزیه و تحلیل شدند. اثر ژنتیکی افزایشی مستقیم، ژنتیکی افزایشی مادری، محیطی مادری و کوواریانس اثر ژنتیکی افزایشی مستقیم و مادری برای صفات وزن بدن در 6 هفتگی، عرض سینه، مقدار غذای مصرفی، باقیمانده ی غذای مصرفی و افزایش وزن بدن معنی دار (01‎/0P<) بود. وراثت پذیری مستقیم، مادری و نسبت واریانس محیطی مادری به واریانس فنوتیپی به ترتیب برای وزن بدن در 6 هفتگی 328‎/0، 026‎/0، 029‎/0، عرض سینه 366‎/0، 039‎/0، 029‎/0، باقیمانده ی غذای مصرفی 309‎/0، 018‎/0، 023‎/0، مقدار غذای مصرفی 319‎/0، 017‎/0، 026‎/0 و افزایش وزن بدن 257‎/0، 026‎/0، 025‎/0 برآورد شدند. برای صفات وزن لاشه و وزن سینه مدل با اثر ژنتیکی افزایشی مادری با در نظر گرفتن کوواریانس اثر ژنتیکی افزایشی مستقیم و مادری معنی دار (01‎/0P<) بود. بر اساس این مدل برآورد وراثت پذیری مستقیم و مادری به ترتیب برای وزن لاشه 326‎/0، 073‎/0 و برای وزن سینه 485‎/0، 036‎/0 بودند. اثر عوامل مادری بر میزان هماتوکریت خون معنی دار نبود (05‎/0P>). نتایج این مطالعه نشان داد، با وجود اینکه سهم واریانس ژنتیکی و محیطی مادری برای صفات کم بود اما منظور نمودن آن ها در مدل برای اکثر صفات مورد مطالعه سبب افزایش صحت برآورد مولفه ی واریانس ژنتیکی افزایشی مستقیم و وراثت پذیری آن می شود.