بررسی اثر آنتی باکتریال غشای آمنیوتیک انسان در شرایط متفاوت زمانی، دمایی و pH

غشای آمنیوتیک انسان داخلی ترین لایه ی جفت می باشد که به دلیل حضور بتا دفنسین های انسانی و الافین ها دارای اثر ضدمیکروبی است. فعالیت های ضد میکروبی به شرایط و عوامل محیطی بستگی دارد. هدف از این مطالعه، بررسی تاثیر عوامل محیطی بر تغییر اثر آنتی باکتریال غشای آمنیوتیک انسانی در رابطه با سویه های استاندارد باکتریایی سالمونلا انتریکا 708BAA-، اشریشیا کلی25922ATCC، سودوموناس آئروژینوزا 27853ATCC، کلبسیلا پنومونیه 7881ATCC، انتروکوکوس فکالیس 29212ATCC در آزمایشگاه بود.
غشای آمنیوتیک از بانک پیوند اعضای بیمارستان امام خمینی از زنانی با سزارین انتخابی که از نظر تست های سرولوژیک HIV، HBV،HCV و سیفلیس منفی بودند، تهیه شد و در شرایط استریل به قطعات cm5/1×5/1 برش داده شد و سپس سوسپانسیون های نیم مک فارلند تهیه شده از باکتری ها روی محیط مولر هینتون آگار پخش گردید (در بررسی pHسه نوع محیط کشت تهیه گردید.) و در مرکز هر پلیت یک قطعه غشا قرار گرفت. نمونه ها به لحاظ متغیر های دمایی (25، 33 و 37 درجه ی سانتی گراد) و زمانی (24، 48 و 72 ساعت) و pH(5/6، 7، 5/7) بررسی شدند.
متغیرهای pH و زمان تاثیری دراثر ضد باکتریایی غشا نداشتند؛ اما دماهای 25 و 33 درجه ی سانتی گراد تنها در سودوموناس آئروژینوزا نسبت به 37 درجه ی سانتی گراد تغییر قابل توجهی را داشتند.
اثر ضد باکتری غشای آمنیوتیک به جز مواردی خاص، از ثبات بالایی در برابر عوامل محیطی برخوردار است و این پایداری کاربرد آن را در عملکردهای بالینی و در شرایط مختلف گسترش خواهد داد.