آمایش ناحیه ای کشور براساس شاخص SWOT (مطالعه موردی: منطقه مرزی ایران و ترکمنستان)

در دنیای امروز منابع، از جمله مواهب گران بها و کمیاب به شمار می آیند. به همین دلیل در چگونگی استفاده از این گونه مواهب، میان فعالیت های گوناگون انسانی در محیط طبیعی مانند زراعت و باغداری، جنگل و مرتع، صنعت و معدن، شهر و روستا و... رقابت وجود دارد. تخصیص عادلانه و عاقلانه زمین به این فعالیت ها، از مباحث مهم در امور برنامه ریزی است که اصطلاحا آمایش نامیده می شود. به عبارت دیگر آمایش، تنظیم رابطه ی میان انسان و فضا است و اصولا فعالیت های انسانی در فضا را شامل می شود و هدف از تنظیم این رابطه، بهره برداری منطقی از کلیه امکانات به منظور بهبود وضعیت مادی و معنوی جامعه در طول زمان است. نظر به این که رابطه ی آمایش و برنامه ریزی ناحیه ای در واقع فرآیندی است که از برهم کنش کارکردهای طبیعی و انسان ساخت در فضای جغرافیایی شکل می گیرد، با چنین نگاهی به آمایش و برنامه ریزی ناحیه ای در مرز جمهوری اسلامی ایران و کشور ترکمنستان این مقاله تدوین گردیده است.