افزایش خوراک و محصولات پالایشگاه بندرعباس با اجرای طرح تزریق میعانات گازی و نفت خام به برج تفکیک واحد کاهش گرانروی

پس از جنگ جهانی اول و زیادشدن روزافزون وسایل نقلیه موتوری، مصرف بنزین افزایش بسیار یافت و محققین درصدد ابداع روش های جدید جهت تولید بیشتر بنزین برآمدند. روش شکستن حرارتی مولکول های نفت خام از سال 1915 آغاز شد، به طوری که در سال 1935 بنزین تولیدشده از نفت به دو برابر مقدار آن از تقطیر مستقیم رسید که فرآیند شکست حرارتی که در واحد کاهش گرانروی انجام می شود، یکی از آنها بود. واحد کاهش گرانروی، باقی مانده برج خلاء واحدهای تقطیر را به عنوان خوراک دریافت و تبدیل به سوخت مایع و مقدار کمی نیز مواد سبک می کند. در این مقاله واحد کاهش گرانروی پالایشگاه بندرعباس توسط نرم افزار پتروسیم شبیه سازی شد و استفاده از نفت خام هنگام و میعانات مارون به میزان 5000 بشکه در روز به عنوان خوراک ورودی به ظرف تفکیک در نظر گرفته و اثرات آنها را بر روی مقدار تولید و کیفیت محصولات واحد کاهش گرانروی پالایشگاه بندرعباس بررسی شد. در نهایت مورد تست میدانی قرار گرفت که در حاضر نیز ادامه دارد.