بررسی تغییرات عمده اقلیمی، سن یابی و تعیین نوع دیاژنز در سواحل جنوبی دریای خزر در طی صده گذشته با استفاده از ایزوتوپ های پایدار کربن و اکسیژن

در این مطالعه با استفاده از ایزوتوپ‎های پایدار کربن و اکسیژن، دمای محیط رسوب‎گذاری و نوع دیاژنز و در نتیجه تغییرات عمده اقلیمی در دریای خزر بررسی گردیده است. به این منظور یک مغزه با طول 142 سانتی متر و از فاصله 12 کیلومتری ساحل از رسوب منطقه جنوب دریای خزر(نزدیک شهر لنگرود)، برداشت شده است. تعیین سن رسوب به روش اندازه گیری 210Pb و 137Cs انجام گرفت و نرخ رسوب‎گذاری cm/year 9/0 مشخص گردید. جهت تعیین دمای محیط رسوب‎گذاری و روند دیاژنژ، نمونه ها به روش آنالیز طیف سنجی جرمی آنالیز گردیدند. بررسی روند کلی ایزوتوپ اکسیژن و کربن عمدتا بیانگر یک دیاژنز تدفینی خیلی کم عمق می باشد. محاسبه دمای آب دریا در زمان رسوب گذاری در منطقه مورد مطالعه در دریای خزر، با استفاده ازسنگین‎ترین ایزوتوپ اکسیژن یعنی نمونه‎ای که کمترین دگرسانی را نشان می‎دهد و مربوط به 120 سال پیش می‎باشد، حدود C o 21 بوده است. با توجه به اندازه گیری دمای آب با استفاده از دستگاه CTD در زمان نمونه برداری به نظر می‎رسد که تغییرات عمده اقلیمی خاصی نسبت به زمان حال مشاهده نمی‎شود.