مطالعه ی الکتروشیمیایی بازدارندگی یکی از مشتقات ایمیدازولین بر خوردگی CO2 فولاد کربنی ساده و اثر یون های ید بر عملکرد آن

در این پژوهش، بازدارندگی یکی از مشتقات ایمیدازولین بر خوردگی CO2 فولاد کربنی ساده و اثر یون های ید بر عملکرد آن با استفاده از آزمون پتانسیودینامیک در محدوده ی تافل مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج نشان دهنده ی بازدارندگی ایمیدازولین در محلول 3 درصد کلرید سدیم اشباع شده با CO2 در برابر خوردگی شیرین فولاد کربنی ساده بوده است. هم چنین، مشاهده گردید که ایمیدازولین از جمله بازدارنده های آندی-کاتدی بوده و بازده ی بازدارندگی آن وابسته به غلظت است و با افزایش غلظت آن در محلول افزایش می یابد. افزودن % KI2/0 به سامانه باعث افزایش بازدهی ایمیدازولین شده و اثر هم افزایی بین KI و ایمیدازولین مشاهده گردید. هم چنین، پارامتر هم افزایی محاسبه شده بزرگ تر از واحد بود که تایید کننده ی اثر هم افزایی در نتیجه ی ترکیب ایمیدازولین و یدید پتاسیم می باشد. جذب مولکول های بازدارنده ی ایمیدازولین روی سطح فولاد به تنهایی و در حضور % KI2/0 از ایزوترم جذب لانگمویر پیروی کرده و جذب آن روی سطح به صورت شیمیایی بوده است. بررسی سطح نمونه ها با استفاده از میکروسکوپ الکترونی نشان دهنده ی تشکیل فیلم محافظ در حضور ایمیدازولین و یکنواخت تر شدن آن به دلیل افزودن یدید پتاسیم به سیستم بود.