ارزیابی سطوح مختلف سالیسیلیک اسید بر تعدادی از شاخص های رشدگیاه همیشه بهار (Calendula officinalis L.) تحت شرایط کم آبیاری

کمبود آب از جمله عوامل محدودکننده رشد می باشد و تنش اکسیداتیو به عنوان یک تنش ثانویه در نتیجه تنش خشکی و کم آبی بوجود می آید. به منظور بررسی سطوح مختلف سالیسیک اسید در کاهش اثرات کم آبی بر تعدادی شاخص های رشد گیاه دارویی همیشه بهار آزمایشی به صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی با سه تکرار در سال 90-1389 در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه فردوسی مشهد انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل سالیسیلیک اسید در سه سطح 0، 100 و 200 میلی مولار و کم آبیاری در سه سطح 25، 50 و 100 درصد ظرفیت زراعی بودند. نتایج نشان داد که سطوح مختلف سالیسیلیک اسید تاثیر معنی داری بر سطح و تعداد برگ، وزن تر و خشک بوته، تعداد ساقه فرعی و تعداد گل در بوته، شاخص کلروفیل، عملکرد کوانتومی، وزن خشک بذر و تعداد بذر در بوته داشت و با کاهش آب آبیاری سطح و تعداد برگ، تعداد ساقه فرعی و طول آن، وزن تر و خشک بوته، وزن خشک گل در بوته، شاخص کلروفیل، هدایت روزنهای و عملکرد کوانتومی به طور معنی داری کاهش یافت. نتایج اثرات متقابل سالیسیلیک اسید و کم آبیاری حاکی از آن بود که تیمار 100 میلی مولار سالیسیلیک اسید، اثرات تیمار کم آبیاری 50 درصد ظرفیت زراعی را کاهش داد، بطوری که سطح برگ، تعداد گل در بوته، وزن خشک بذر و تعداد بذر در بوته را به طور معنی داری افزایش داد. به نظر می رسد سالیسیلیک اسید با تولید آنتی اکسیدان ها در زمان تنش، موجب مقاومت گیاه در مقابل تنش شد و نیز تا حدودی باعث بهبود رشد و تولید ماده خشک در گیاه همیشه بهار در شرایط آزمایش گردید.