space opera ژاکاسترنبرگ یا هجو سیر تکاملی فضا-نمایش «هدایتگر»

اکنون این امریست پذیرفته شده، داستان علمی تخیلی را می توان نوعی ادبیات ذاتا در تقابل با جریان های اصلی ادبی در نظر گرفت. شاید بتوان اینچنین گفت که مضمون عادی این نوع اثر هنری، که به آن میل بی حد و حصر کاوش در آینده در تمام ابعادش اضافه می شود، داستان های علمی تخیلی را در برابر محصوریت آکادمیک، به نفع محصوریت ژانری دیگر، مصون می دارد. در واقع داستانهایعلمیتخیلی، همانطور که می دانیم، از نظر خویشاوندی در خانواده ی بزرگ پارالیتراتور یا ادبیات جانبی، ریشه می دوانند. در این حوزه انواع زیز شاخه های ژانرهای کما بیش ثبت شده، در انتظار توضیح و تعریفی مشخص با یکدیگر همراهند. ژانری مردمی بر پایه ی ادبیاتی منحصر به فرد، داستانعلمیتخیلی مکانیست مناسب برای پرورش قوه ی تخیل و خلاقیت زبانی و مجازی. این گونه ی ادبی در بر دارنده ی زیر شاخه های خاص خود است از جمله فضا-نمایش یاspaceopera که خود به گونه ای بستری را برای داستا های علمی نظری و رقبای هم عصر آن فراهم ساخت. هدف استرنبرگ بیش از پیش غنی کردن مجموعه پر محتوای داستانهایعلمیتخیلی نبود. با این وجود آثاراو گامیست جدید و انعکاسی در زمان خود، برای تفکر در حوزه ی تاریخ این ژانر علمی تخیلی.