نقش مولفه های حالت فراشناختی در خود نظم جویی

هدف پژوهش حاضر تعیین نقش حالت فراشناختی و مولفه های آن در خود نظم جویی دانش-آموزان بود.
پژوهش از نوع همبستگی و جامعه شامل 31263 نفر دانش آموز دبیرستانی بود. بر اساس روش نمونه گیری خوشه ای، 139 دانش آموز شامل 64 پسر، 75 دختر از مناطق 2 و 6 شهر تهران انتخاب شدند و به پرسشنامه حالت فراشناختی اونیل و عابدی، 1996 و پرسشنامه خودنظم-جویی پنتریچ و دی گروت، 1990 پاسخ دادند. داده ها با استفاده از رگرسیون چندگانه و تحلیل واریانس چند متغیری یک راهه تحلیل شد.
یافته ها رابطه مثبت حالت فراشناختی و خود-نظم جویی را نشان داد به گونه ای که مولفه های حالت فراشناختی شامل آگاهی فراشناختی، راهبرد شناختی، خود بازبینی و برنامه ریزی 57 درصد از واریانس خودنظم جویی را پیش بینی می کردند. علاوه براین، تفاوت بین دانش آموزان دختر و پسر در مولفه برنامه ریزی معنا دار بود و دختران وضعیت بهتری در این مولفه نسبت به پسران داشتند. ولی تفاوت آن ها در سایر مولفه های فراشناختی، معنا دار نبود.
با توجه به رابطه مثبت حالت فراشناختی با خودنظم جویی، آموزش مولفه های حالت فراشناختی می تواند در افزایش بازبینی فراشناختی، کنترل فراشناختی و خودنظم جویی دانش آموزان موثر باشد و پیشرفت تحصیلی آن ها را تسهیل کند.