برآورد بقا و تعیین عوامل موثر بر آن در بیماران مبتلا به سرطان معده دارای متاستاز

سرطان معده دومین سرطان شایع دنیا و بزرگ ترین علت مرگ و میر ناشی از بدخیمی ها است. سرطان معده از لایه داخلی دیواره معده سرچشمه می گیرد و به تدریج، لایه های مجاور را درگیر می کند و به خارج معده گسترش می یابد. بررسی ویژگی های این بیماران و تعیین عوامل موثر بر بقای آن ها می تواند در پیش بینی یا بهبود بقای آنان موثر باشد.
در این مطالعه، 199 بیمار مبتلا به سرطان معده دارای متاستاز بررسی شده و اثر سن در زمان تشخیص، نوع درمان، درجه تمایز یافتگی تومور، تعداد محل های درگیر و سایر عوامل بر طول عمر این بیماران مورد ارزیابی قرار گرفت. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش کاپلان مایر و مدل مخاطرات متناسب کاکس استفاده شد.
تعداد 151 نفر از بیماران (%9/75) مرد بودند و 71 بیمار (%7/35) در پایان پی گیری فوت شدند. میانگین و میانه بقای بیماران به ترتیب 9/3±7/24 و 19 ماه بود. احتمال بقای یک، سه و پنج ساله این بیماران به ترتیب برابر 66/0، 19/0 و 06/0 برآورد شد. مدل برازش شده نشان داد که سن در زمان تشخیص و میزان هموگلوبین با بقای بیماران مبتلا به سرطان معده دارای متاستاز مرتبط است (05/0 P<).
با تشخیص زود هنگام می توان خطر مرگ در بیماران مبتلا به سرطان معده دارای متاستاز را به شدت کاهش داد