تاثیر سه روش همزمان سازی فحلی اوسینک، پره سینک+ اوسینک و سیدر+ اوسینک روی باروری گاوهای

این مطالعه به منظور بررسی اثر بکارگیری سیدر و روش پره سینک به همراه برنامه اوسینک بر روی نرخ آبستنی گاوهای ماده انجام گرفت. همچنین اثر برخی عوامل موثر بر روی نرخ آبستنی گاوها از جمله تیمار، مرحله شیرواری، رکورد شیر ماهیانه و دمای محیط مورد مطالعه قرار گرفت. گاوهای موجود در سه گروه آزمایشی اوسینک(40n=)، پره سینک + اوسینک(40n=) و سیدر + اوسینک(33n=) از نظر میزان غلظت متابولیت های خونی و اثر آنها روی آبستنی نیز مورد مقایسه قرار گرفتند، در این طرح گروه اوسینک بعنوان کنترل بود. در زمان تلقیح ml5 خون به وسیله لوله های ونوجکت بدون ماده ضد انعقاد از ورید دمی گاوها گرفته شد و سرم خون ها پس از جداسازی توسط سانتریفیوژ در فریز در دمای 20- درجه سانتی گراد تا زمان آزمایش نگهداری گردید. برای این مقایسه از دو مدل زیر استفاده شد: در مدل اول با استفاده از رویه GLM نرم افزار SAS 9.1 اثر تیمار، مرحله شیرواری، رکورد شیر ماهیانه و دمای محیط بر روی متابولیت های خونی آنالیز و بررسی شد که در این میان تنها اثر رکورد شیر ماهیانه با سطح احتمال 05/0> P بر روی گلوکز سرم خون معنی دار شد. دمای هوا و مرحله شیرواری با سطح احتمال 01/0> P بر روی بتاهیدروکسی بوتیرات سرم خون اثر کاملا معنی داری داشتند. اثر تیمار و دمای هوا با سطح احتمال 01/0> P بر روی استروژن سرم خون کاملا معنی دار و اثر رکورد ماهیانه نیز با سطح احتمال 05/0P< معنی دار شدند. شکم زایش و میزان تولید شیر سالیانه بر روی هیچکدام از متابولیت ها اثر معنی داری نداشتند. در مدل دوم با استفاده از رگرسیون لجستیک اثرات متغیرهای مربوط به حیوان و متابولیت های اندازه گیری شده، بر روی آبستنی مورد آنالیز قرار گرفت که از بین عوامل موثر تنها اثر غلظت گلوکز سرم خون (01/0< P) و اثر غلظت بتاهیدروکسی بوتیرات سرم خون (05/0< P) معنی دار بودند. به این معنی که به شرط ثابت بودن سایر عوامل، با افزایش یک واحد غلظت گلوکز سرم خون، احتمال تبدیل غیر آبستنی به آبستنی 03/0 واحد افزایش و با افزایش یک واحد غلظت بتاهیدروکسی بوتیرات سرم خون احتمال تبدیل آبستنی به غیر آبستنی 22/0 واحد افزایش می یابد. نرخ آبستنی در روش پره سینک + اوسینک نسبت به روش اوسینک (22/4%) و نسبت به روش سیدر + اوسینک (58/12%) بالاتر بود، که باعث افزایش تعداد دامهای آبستن در طول یک سال می شود. با توجه به نتایج این تحقیق می توان پیشنهاد کرد که برنامه پره سینک + اوسینک روش مناسبی جهت مدیریت تولید مثل و افزایش تولید است.