ارتباط بین الگوهای غذایی، رژیم های کاهش وزن، ترکیبات غذایی و سطوحآدیپونکتین پلاسما

آدیپونکتین، از جمله آدیپوسیتوکین های ترشح شده از بافت چربی است و غلظت آن ارتباط معکوس با توده ی چربی دارد. آدیپونکتین نقش مهمی در حساسیت انسولینی، بهبود پروفایل لیپیدی، بیماری های قلبی عروقی و التهاب دارد. هدف مطالعه ی حاضر، مروری بر پژوهش های انجام شده در ارتباط با اثر الگوهای غذایی، رژیم های کاهش وزن و ترکیبات غذایی مختلف بر سطح آدیپونکتین پلاسما می باشد.

پس از جستجو در موتور PubMed، مقالات انتخابی بین سال های 2002 تا 2012 با واژگان کلیدی Dietary pattern، Weight loss diet، Polyunsaturated fatty acids (3ω)، Dietary protein، Dietary fat و Adiponectin و محدود کردن آن ها به عنوان، 45 مقاله مورد بررسی کامل قرار گرفتند.

پیروی از الگوهای غذایی سالم از جمله الگوی غذایی مدیترانه ای، در بهبود غلظت آدیپونکتین پلاسما موثر است. از طرفی، رژیم های با کالری محدود، حداقل با 10 درصد کاهش وزن و افزایش مدت پیگیری، در بهبود سطح هورمون موثر است. ارتباط مثبت و معنی داری میان مصرف منابع امگا 3، از طریق غذا یا مکمل و سطح آدیپونکتین وجود دارد. رژیم غذایی پر چرب، ممکن است سبب کاهش غلظت آدیپونکتین یا کاهش بیان mRNA آن می شود. هر چند مطالعات انجام شده در زمینه ی اثر پروتئین های غذایی بر آدیپونکتین پلاسما محدود می باشد، اثرات مثبتی از مصرف پروتئین سویا، ارزن و تخم مرغ بر سطح این هورمون یافته شده است.

به نظر می رسد، پیروی از الگوهای غذایی سالم از جمله الگوی غذایی مدیترانه ای، کاهش وزن ملایم، مصرف منابع امگا 3، کاهش چربی رژیم غذایی و مصرف پروتئین هایی همچون پروتئین ارزن، در بهبود سطح هورمون آدیپونکتین موثر باشند.