شناسایی و تمایز ارقام جو با استفاده از نشانگرهای SSR

شناسایی درست و دقیق ارقام جو (Hordeum vulgare L.) به منظور مصارف تغذیه ای، تولید مالت و مقاومت به تنش های زیستی و غیرزیستی به ساختار ژنتیکی یک رقم بستگی دارد. در این تحقیق، شناسایی و تمایز 34 رقم جو با استفاده از 14 نشانگر SSR مورد بررسی قرار گرفت. بر اساس نتایج به دست آمده، در مجموع تعداد 77 باند چند شکل ریزماهواره ای برای تمام ارقام مورد نظر مشاهده گردید. تعداد آلل های چند شکل در میان همه نشانگرها از 3 تا 9 آلل متغیر بود. نشانگرهای گروه پیوستگی H1 بیشترین (16) و گروه پیوستگی H7 دارای کمترین تعداد آلل (6) چند شکل بودند. حداکثر و حداقل مقادیر PIC، 0/84 و 39/ 0، به ترتیب برای دو نشانگر Bmac0316 و Bmag0136 محاسبه شد. تنوع ژنتیکی نسبتا زیادی میان ارقام مورد آزمون مشاهده گردید. نشانگر Bmac0316 بیشترین (88/ 0) و نشانگر EBmac097 کمترین (49/ 0) قدرت تمایز (D) ژنوتیپ ها را نشان دادند. دو ژنوتیپ رودشت و CB79-10 با داشتن بالاترین میانگین تنوع ژنی (آللی)، دارای حداکثر هتروزیگوسی بودند. تجزیه کلاستر 34 رقم مختلف بر اساس داده های 14 نشانگر ریزماهواره، توانست ژنوتیپ ها را به سه گروه اصلی مجزا تفکیک نماید. ترکیبی از چهار جایگاه SSR موثر نیز توانست همان الگوی تنوع ژنوتیپی حاصل از تمامی 14 نشانگر به کار رفته را به وجود آورد. نشانگرهای ریزماهواره می توانند به عنوان مکمل صفات مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی در شناسایی و تمایز ارقام جو مورد استفاده قرار گیرند.