تاثیر کاربرد انواع کود فسفری شیمیایی و زیستی بر عملکرد و اجزای عملکرد ذرت و خلر در کشت مخلوط

به منظور بررسی تاثیر کودهای فسفری شیمیایی و زیستی و نسبت های مختلف کشت مخلوط بر عملکرد و اجزای عملکرد ذرت و خلر، در سال زراعی 89-1388 دو آزمایش جداگانه در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه کرمان و مزرعه دشتکار در بردسیر کرمان اجرا شد. آزمایش در هر دو محل، به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار اجرا گردید. فاکتورهای مورد بررسی شامل چهار سطح کود فسفری و پنج الگوی کاشت بود. تجزیه مرکب داده ها نشان داد که اثر مکان بر اکثر ویژگی های اندازه گیری شده معنی دار بود. اثر نسبت های مختلف کشت و کودهای فسفری بر وزن هزار دانه، تعداد دانه در ردیف، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک و شاخص برداشت ذرت معنی دار بود و بیشترین آن ها در مخلوط 75:25 ذرت و خلر و تیمار کودی 50 درصد فسفر زیستی +50 درصد فسفر شیمیایی و کمترین آن ها در کاشت خالص ذرت و شرایط عدم مصرف کود بدست آمد. برهمکنش نسبت های مختلف کشت و کودهای فسفری بر تعداد غلاف در بوته، تعداد دانه در غلاف، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک و شاخص برداشت خلر معنی دار بود و حداکثر این پارامترها در کشت مخلوط 25:75 ذرت و خلر و تیمار کودی 50 درصد فسفر زیستی +50 درصد فسفر شیمیایی حاصل گردید. ارزیابی نسبت برابری زمین نشان داد که نسبت برابری زمین در تمام سیستم های کشت مخلوط بیشتر از یک بود و بیشترین آن در کشت مخلوط 25:75 ذرت و خلر مشاهده شد. این نشان دهنده برتری کشت مخلوط نسبت به کشت خالص است.بنابر این این نسبت کشت مخلوط همراه با مصرف 50 درصد فسفر زیستی +50 درصد فسفر شیمیایی در شرایط کرمان قابل توصیه می باشد.