مقایسه فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی سوپراکسید دیسموتاز، گلوتاتیون پراکسیداز و گلوتاتیون ردوکتاز گلبول قرمز در بیماران دیابتی نوع 2 در مقایسه با افراد سالم

بیماری دیابت با افزایش تولید رادیکال های آزاد و ایجاد استرس اکسیداتیو همراه است. این مطالعه با هدف مقایسه میانگین فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی سوپراکسید دیسموتاز، گلوتاتیون پراکسیداز، گلوتاتیون ردوکتاز و ظرفیت تام آنتی اکسیدانی در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 در مقایسه با گروه کنترل انجام شد.
این مطالعه مورد- شاهدی بر روی 180 نفر (95 بیمار مبتلا به دیابت نوع 2 و 85 فرد سالم) انجام شد. متغیرهای سن، جنس، نمایه توده بدنی، فعالیت آنزیم های گلوتاتیون ردوکتاز(GR)، گلوتاتیون پراکسیداز (GSH-Px)، سوپراکسید دیسموتاز (SOD) و ظرفیت تام آنتی اکسیدانی (TAC) اندازه گیری شد. نتایج به دست آمده با استفاده از نرم افزار SPSS ویرایش 16 و آزمون آماری T-test مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
در بیماران دیابتی نوع 2، میانگین فعالیت آنزیم های SOD (U/gr Hb 99/354±93/1111) پایین تر از افراد سالم(U/gr Hb 21/381±53/1158) بود. اما اختلاف آماری معنی داری نداشت. فعالیت آنزیم GSH-Px در بیماران دیابتی (U/gr Hb 29/36±33/62) از میانگین فعالیت آن در گروه کنترل (U/gr Hb 2/11±62/24) بالاتر بود. همچنین آنزیم GR در بیماران دیابتی (U/gr Hb 51/5±17/7) فعالیت بالاتری در مقایسه با گروه کنترل (U/gr Hb 95/2±16/3) داشت. اختلاف آماری در مورد فعالیت آنزیم های GSH-Pxو GR معنی دار بود (05/0P<).
افزایش تولید رادیکال های آزاد و تغییر فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی نقش مهمی در بروز عوارض دیابت و تشدید مقاومت به انسولین در این بیماران دارد. با شناخت بیشتر از تغییر فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی و عوامل اکسیدانی در این بیماران در مراحل مختلف بیماری و عوامل موثر بر آنها می توان به اثربخش بودن مداخلات دارویی و تغذیه ای در جهت کاهش استرس اکسیداتیو در بیماران دیابتی نوع 2 امیدوارتر بود.